دانلود آهنگ همایون شجریان به نام رودابه و زال (لینک پرسرعت) MP3

متن آهنگ همایون شجریان رودابه و زال

♪♪ یکی پادشه بود مهراب نام زبردست و با گنج و گسترده کام

ببالا بکردار آزاده سرو برخ چون بهار و برفتن تذرو ♪♪

♪♪ چو آگه شد از کار دستان سام ز کابل بیامد بهنگام بام

چو آگه شد از کار دستان سام ز کابل بیامد بهنگام بام ♪♪

♪♪ یکی نامدار از میان مهان چنین گفت با پهلوان جهان

پس پرده او یکی دختر است که رویش ز خورشید نیکوتر است ♪♪

♪♪ ز سرتا بپایش بکردار عاج برخ چون بهشت و ببالای ساج

دو چشمش بسان دو نرگس بباغ مژه تیرگی برده از پر زاغ ♪♪

♪♪ بهشتیست سرتاسر آراسته پر آرایش و رامش و خواسته

برآورد مر زال را دل بجوش چنان شد کز او رفت آرام و هوش ♪♪

♪♪ دل زال یکباره دیوانه گشت خرد دور شد، عشق فرزانه گشت

بهشتیست سرتاسر آراسته پر آرایش و رامش و خواسته ♪♪

♪♪ بپرسید سین دخت مهراب را ز خوشاب بگشاد عنّاب را

چه مردیست آن پیرسر پور سام؟ همی تخت یاد آیدش یا کنام؟ ♪♪

♪♪ بپرسید سین دخت مهراب را ز خوشاب بگشاد عنّاب را

چنین داد مهراب پاسخ بدوی که ای سرو سیمین بر ماه روی ♪♪

♪♪ که ای سرو سیمین بر ماه روی دل شیر نر دارد و زور پیل

دو دستش بکردار دریای نیل چو برگاه باشد زرافشان بود ♪♪

♪♪ چو در جنگ باشد سرافشان بود سپیدی مویش بزیبد همی

تو گوئی که دلها فریبد همی سپیدی مویش بزیبد همی ♪♪

♪♪ تو گوئی که دلها فریبد همی چو بشنید رودابه این گفت و گوی

برافروخت، گلنارگون گشت روی دلش گشت پر آتش از مهر زال ♪♪

♪♪ وزو دور شد خورد و آرام و هال که من عاشقی ام چو بحر دمان

ازو بر شده موج بر آسمان پر از مهر زال است روشن دلم ♪♪

♪♪ بخواب اندر اندیشه زو نگسلم دل و جان و هوشم پر از مهر اوست

شب و روزم اندیشه چهر اوست نه قیصر بخواهم نه خاقان چین ♪♪

♪♪ نه از تاجداران ایران زمین چو خورشید تابنده شد ناپدید

در حجره بستند و گم شد کلید برآمد سیه چشم گلرخ ببام ♪♪

♪♪ چوسرو سهی بر سرش ماه تام چو از دور دستان سام سوار

پدید آمد این دختر نامدار دو بیجاده بگشاد و آواز داد ♪♪

♪♪ که شاد آمدی ای جوانمرد راد چو خورشید تابنده شد ناپدید

در حجره بستند و گم شد کلید برآمد سیه چشم گلرخ ببام ♪♪

♪♪ چوسرو سهی بر سرش ماه تام چو از دور دستان سام سوار

پدید آمد این دختر نامدار دو بیجاده بگشاد و آواز داد ♪♪

♪♪ که شاد آمدی ای جوانمرد راد کمندی گشاد او ز گیسو بلند

که از مشک از آنسان نپیچی کمند کمند از رهی بستد و داد خم ♪♪

♪♪ بیفکند بالا نزد هیچ دم ز دیدنش رودابه می نارمید

به دو دیده در وی همی بنگرید دو بیجاده بگشاد و آواز داد ♪♪

♪♪ که شاد آمدی ای جوانمرد راد فروغ رخش را که جان برفروخت

در او بیش دید و دلش بیش سوخت چنین تا سپیده برآمد زجای ♪♪

♪♪ تبیره برآمد ز پرده سرای تبیره برآمد ز پرده سرای

تبیره برآمد ز پرده سرای ♪♪